اوکاپی حیوان افسانه ای

▪ نام انگلیسی : okapi

▪ نام علمی : okapia Johnstoni

▪ شاخه : Chordata

▪ رده :Mammalia

▪ راسته :Artiodactyla

▪ خانواده :Giraffidae

▪ جنس : Okapia

اوکاپی ها حیواناتی کمیاب از خانواده زرافه ها هستند. از نظر ظاهری بسیار شبیه به اسبها هستند ولی از نظر رفتاری به زرافه ها شبیه اند.آنها در جنگلهای گرمسیری انبوه در کنگو و در ارتفاعات ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ متر زندگی می کنند.

طول بدن ۲.۵ متر و ارتفاع از شانه ها ۱.۵ متر و وزن بدن ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم می باشد. گردن این حیوان به نسبت سایر نشخوارکنندگان بلند و گوشها بلند و قابل انعطاف هستند . بدن به رنگ قهوه ای سوخته با خطهای افقی سفید- کرم در پاها تا زانو و بعد تا قوزک پا به رنگ سفید می باشد. در بعضی گونه ها، گلو و قفسه سینه به رنگ خاکستری- سفید یا برنزه است. رنگ منحصر بفرد اوکاپی به او اجازه می دهد که در انبوهی از گیاهان و برگها قابل دیدن نباشد. اوکاپی نر دارای شاخهای کوچکی مانند زرافه روی سر می باشد که از موهای تنیده شده با هم می باشد و از ۱۵ سانتیمتر تجاوز نمی کند. محل استقرار این شاخها در استخوان پیشانی می باشد. ماده ها ممکن است کمی قرمز رنگ باشند .

جنس ماده بدون شاخ و حدود ۲/۴ سانتیمتر بلند تر از نرها هستند . هر دو جنس نر و ماده دارای غده عرقی در بین شکاف بین سمها هستند.مانند زرافه دارای زبان بلند و سیاهی هستند که از آن برای گلچین کردن شکوفه ها، جوانه ها و شاخ و برگهای درختان و درختچه ها و بوته ها و همچنین برای تمیز کردن خود از آن استفاده می کنند.علاوه بر آن اوکاپیها در راه رفتن و یورتمه رفتن کاملا شبیه به زرافه ها هستند و دقیقا مانند آنها و در یک زمان گام برمی دارند.

در حیات وحش اوکاپی ها تنها هستند و معمولا فقط در هنگام جفت گیری با هم همنشین می شوند . ذکر این نکته لازم است که اظهارعشق و مراسم جفت گیری آنها فقط در اسارت و باغ وحشها مشاهده شده است.دو شریک(نرو ماده) جفت گیری را با دویدن در کنار هم، بوکشیدنِ هم و لیسیدن یکدیگر آغاز می کنند و سرانجام نر سلطه گریش را با دراز کردن گردن و بالا انداختن سر و ضربه به زمین ثابت می کند. بعد از جفت گیری نرو ماده از هم جدا می شوند و ماده برای گذراندن دوره بارداری و زایمان به انزوا درجنگلهای انبوه می رود.

دوره بارداری ۴۴۰ روز است و در پایان این دوره ۱ بچه بدنیا می آید. اوکاپی هایِ تازه به دنیا آمده در هنگام تولد ۱۴ تا ۳۰ کیلوگرم وزن دارند.آنها در هنگان تولد دارای استقلال هستند و بعد از یک مراقبت ۳۰ دقیقه ای قادر به ایستادن روی پاهای خود هستند. بچه ها ۱ تا ۲ روز اول زندگی خود را با مادر صرف می کنند و با مادر خود به کاوش و شناخت محیط اطراف می پردازند.بعد از آن یک مکان مخفی و مناسب پیدا کرده و آن را به عنوان لانه خود بر می گزینند. برای دو ماه , آنها ۸۰% زمان خود را در آن لانه سپری می کنند.

این رفتار پنهانی برای رشد سریعتر بچه و محافظت در مقابل شکارچیان می باشد.در طول این مرحله اوکاپی جوان مراقبت و پرستاری می شود و نسبتا کم مدفوع می کند.این استراتژی کمک می کند که آنها بوسیله شکارچیان شناسایی نشوند.پایان شیر دهی در ۶ ماهگی است اگرچه ممکن است اوکاپی های جوان تا بیش از یک ماهگی به شیر خوردن ادامه دهند.در نرها شاخها در یک سالگی شروع به رشد می کند و هر دو جنس نروماده در حدود ۲ سالگی به بلوغ جنسی و در ۴ تا ۵ سالگی به رشد کامل می رسند. عمر اوکاپی ها در اسارت ۳۰ سال گزارش شده اما در حیات وحش آماری در دسترس نیست.

اوکاپیها یا تنها یا به صورت زوج مراقب فرزند خود هستند.آنها در قلمروشان همپوشانی مساوی دارند و نوعا در فاصله حدود ۶۰ متری از هم زندگی می کنند. اگرچه آنها حیواناتی اجتماعی نیستند اما همدیگر را در حیات وحش تحمل می کنند و ممکن است حتی در گرو ههای کوچک به چرا بپردازند.نرها با ادرار قلمرو خود را نشانه گذاری می کنند و همچنین نروماده با مالیدن گردنشان به درختان قلمرو مربوط به خود را تعیین می کنند. این حیوانات عجیب که در بعضی کتب به حیوان افسانه ای از آن یاد شده است چندین رفتار پرخاشگرانه شامل لگد زدن و انداختن سر به بالا دارند.در اسارت حیوانات حاکم گردنشان را مستقیم نگه می دارند و سر را بالاتر از زیردستان نگه می دارند.

سیگنال های صوتی در بسیاری از تعاملات و ارتباطات اجتماعی اسارت شامل اتصال مادروفرزند، فریادهای درماندگی و رفتارهای عاشقانه بسیار مهم است.

اوکاپی ها حیواناتی روز فعالند و اصولا از برگ ها، جوانه ها،شکوفه ها و بیشتر از ۱۰۰ گونه مختلف از گیاهان جنگلی تغذیه می کنند. بسیاری از گونه های گیاهی که توسط اوکاپی ها استفاده می شود بوسیله انسانها سمی شناخته شده است.بعلاوه اوکاپی ها از سبزه ها، میوه ها، سرخس ها و قارچ ها هم تغذیه می کنند. آزمایشات مدفوع اوکاپی ها آشکار می کند که آنها از ذغال چوب درختانی که بوسیله رعد و برق سوخته اند نیز استفاده می کنند.

این حیوان در لیست IUCN است.

سرزمین سبز سبلان، اردبیل

طبیعت سحرانگیز استان زیبا منظر اردبیل با الهام از نفس حیات بخش بهار جامه سبزی از گیاهان لطیف به تن می کند و نقطه نقطه آن با گلهای هزار رنگ و زیبا نقش به گونه ای دلفریب آراسته می شود و رایحه روح نواز آن هرگذر و مسافری را جان تازه می بخشد.

جای جای سرزمین سبز سبلان با صدای احیاگر باد و هوای جان بخش بهار با طراوت و لطافت وصف ناپذیری سبز و شاداب می گردد و فرش رنگین مخملی اش را به گونه ای زیبا به قدوم مهمانانش می گسترد.

دامن خیال انگیز و پرنقش و نگار کوهستان پر صلابت سبلان، چشمه ساران و جویباران روان از سینه پرمهر خاک، چمن زارهای بی بدیل طبیعی، ییلاقهای با صفای «باغرو»، کرانه های فرح بخش دریاچه گوهرنشان «نئور»، آب های گرم و شفابخش معدنی در دو سوی سبلان اسرارآمیز، صدای دل نشین مرغکان شکرسخن، لاله زاران گسترده بر صحیفه خاک، شرشر گوش نواز آبشاران قشنگ و هزاران نعمت گسترده در این دشت و دمن هریک موهبتی از کرم و بخشش خدای سبحان و مایه حیرت و ادراک عمیق از تبحر و چیره دستی خالق عالمیان.

شهرستان اردبیل در فاصله ۴۰ کیلومتری مرز ایران و جمهوری آذربایجان قرار دارد و در میان دشت وسیعی به طول ۴۵ کیلومتر در پای کوه سبلان و در ۵۹۱ کیلومتری نهران واقع شده است. هوای شهرستان اردبیل در بهار و تابستان معتدل و خنک و مطبوع می باشد و از عمده ترین محصولات اردبیل می توان به عسل، سیب زمینی، بذر چغندر قند و لبنیات اشاره کرد.

روی زخم بتادین نریزید

اتفاق های مختلفی در خانه ممکن است شما را زخمی کند. مثلا یک تکه شیشه که از آن غفلت کرده اید و یا چاقوی تیزی که موقع سبزی خرد کردن دستتان را می برد یا خیلی اتفاق های دیگر.یا شاید هم فرد مبتلا به دیابت در خانه دارید که زخمی روی پاها یا دستش پیدا شده یا زخمی که به علت بعضی بیماری های دیگر روی سطح پوست پیدا می شود.

مرسوم است که وقتی کسی زخمی می شود همه در به در دنبال بتادین می گردند. آنقدر این داستان تکرار شده که شاید بعضی فکر کنند محال است زخم بدون بتادین اصلا خوب شود!

«پرووایدین یوداین» که اسم تجاری آن همان «بتادین» آشنای خودمان است جزو موادی طبقه بندی می شود که به آنها «آنتی سپتیک» می گویند. کسانی که یکی از همراهانشان زخمی شده و گذارشان به بیمارستان ها افتاده باشد اگر دقت کنند می بینند که شستشوی زخم ها نه با بتادین بلکه با سرم شستشو انجام می شود.

بیشتر مردم فکر می کنند که بتادین میکروب های احتمالی داخل زخم را از بین می برد. تا اینجای کار تصورشان درست است. اما چیزی که دقت نمی کنند آن است که بتادین همین بلا را بر سر سلول های طبیعی خود ما هم می آورد و با از بین بردن سلول های سالم ناحیه زخم، بهبود زخم را به تاخیر می اندازد و شرایط را برای رشد میکروب ها آماده تر می کند. بهترین راه تمیز کردن یک زخم در خانه شستشوی آن با سرم شستشو و سپس پوشاندن آن با یک تکه پارچه تمیز یا گاز استریل است. بتادین را فقط برای تمیز کردن نواحی اطراف زخم به کار ببرید.
اگر مایل بودید سرم شستشو را به آسانی می توانید از تمامی داروخانه ها تهیه کنید

طرز تشخیص عسل های اصل

حتما در بازار عسل هایی را دیده اید که با نام گیاهان مختلف به فروش می رسند؛ عسل آویشن، گون، مریم گلی، اقاقیا، زرشک و... به این عسل ها می گویند عسل های تک گل...

اگر قصد خرید این نوع عسل ها را دارید، باید دقت کنید که مشخصاتی همچون منشا عسل، محل تهیه آن، نام زنبوردار و منطقه حتما روی برچسبی که به ظرف عسل زده اند، قید شده باشد. خیلی ها سوال می کنند از کجا باید بفهمیم عسل خریداری شده واقعا عسل تک گل است یا نه؟ در پاسخ باید بگویم که فقط آزمایشگاه می تواند از طریق آزمایش و تجزیه عسل به این اطمینان برسد که عسل از چه گلی تهیه شده و اصل است یا تقلبی.

واقعیت این است که افراد عادی نمی توانند عسل مطلوب را از نامطلوب تشخیص بدهند. عسل دارای رنگ، مزه، طعم و عطر به خصوصی است و هر کدام از اینها طیف گسترده ای دارد. به عنوان نمونه، عسل دارای طعم های تند تا ملایم است و مزه آن بسته به گلی که از آن عسل تهیه شده، تفاوت دارد. این ذایقه افراد است که باید طعم عسل را بپسندد. به عنوان نمونه، بعضی ها طعم تند عسل را دوست دارند و بعضی ها هم طعم ملایم آن را می پسندند. پس ما نمی توانیم بگوییم عسل با طعم تند بهتر از عسل با طعم ملایم است.

● عسل های تیره، عسل های روشن

مشخصه بعدی، رنگ عسل است. رنگ عسل معمولا از کِرِم شیری تا قهوه ای تیره، متغیر است و نمی توانیم بگوییم که عسل تیره بهتر از عسل روشن است. این، ملاک خوبی برای انتخاب عسل نیست زیرا شهد گل ها در مناطق مختلف رنگ های متفاوتی دارند. به عنوان نمونه، رنگ عسل منطقه کردستان با منطقه دماوند، منطقه شمال یا منطقه جنوب متفاوت است ولی این دلیلی بر برتری عسل هیچ کدام از این مناطق بر همدیگر نیست. در واقع مشخصه های دیگری در کیفیت عسل ملاک است که توسط خریداران قابل تشخیص نیستند.

● عسل ها و قندهای ساده و مرکب

معیار ما برای عسل با کیفیت این است که از نظر آزمایشگاهی نسبت قندهای مرکب به قندهای ساده، خیلی کمتر باشد؛ یعنی قندهای ساده باید بیشتر از قندهای مرکب باشند. به عنوان نمونه، از نظر آزمایشگاهی عسل خوب، عسلی است که ساکاروز کمتری داشته باشد؛ زیرا ساکاروز یک قند مرکب محسوب می شود. قندهای ساده ای که در عسل وجود دارد شامل گلوکز و فروکتوز هستند. این ۲ نوع قند حدود ۷۰ تا ۷۵ درصد قندهای داخل عسل را تشکیل می دهند. حتما می پرسید چرا قندهای ساده به قندهای مرکب ارجحیت دارند؟ پاسخ این است که قندهای ساده خیلی سریع جذب می شوند و نیاز به هضم در دستگاه گوارش ندارند. بنابراین عسل برای بیماران گوارشی بسیار مفید است؛ در حالی که قندهای مرکب نیاز به هضم دارند. عمل هضم نیاز به صرف انرژی دارد و جذبش دیر اتفاق می افتد. به همین دلیل است که می گوییم عسل یک ماده انرژی بخش بوده و بهتر است صبح ها میل شود.

● عسل و خاصیت کش آمدن

یادتان باشد، عسلی خوب است که درصد رطوبتش کم باشد. البته مردم هم معیارهایی دارند که به نوعی موید همان نکات آزمایشگاهی است. یکی از باورهای مردم در مورد عسل این است که عسل خوب باید کش بیاید و هرچه بیشتر کش بیاید از مرغوبیت بالاتری برخوردار است. البته این تنها شاخص مرغوبیت عسل نیست زیرا عسل های تقلبی زیادی در بازار وجود دارند که خوب هم کش می آیند.

● عسل و دیابت

نکته ای که لازم می بینم به آن اشاره کنم این است که در فرهنگ عمومی مردم این باور وجود دارد که افراد مبتلا به دیابت می توانند عسل بخورند و منعی برای استفاده از آن ندارند. این باور، باور غلطی است و ما هیچ گاه به افراد مبتلا به دیابت توصیه نمی کنیم که بدون ملاحظه عسل بخورند و آن را جایگزین قند و شکر کنند. بد نیست ریشه این باور را بدانید زیرا یک نکته علمی در آن نهفته اما از آن بد برداشت شده است. همان طور که ذکر شد ۷۰ تا ۷۵ درصد قندهای موجود در عسل را گلوکز و فروکتوز تشکیل می دهند و تفاوتی که بین گلوکز و فروکتوز وجود دارد، این است که فروکتوز برای جذب در بدن انسان نیاز به حضور انسولین ندارد ولی گلوکز برای جذب نیازمند انسولین است. به همین دلیل بعضی ها فکر می کنند چون در عسل فروکتوز وجود دارد پس دیابتی ها که مشکل انسولین دارند، می توانند هر چقدر خواستند عسل بخورند و گلوکز آن را در نظر نمی گیرند؛ در حالی که نسبت گلوکز به فروکتوز در عسل بالا است. البته بعضی از انواع عسل هستند که مقدار فروکتوزشان خیلی زیاد است؛ مانند عسل اقاقیا که درصد فروکتوز بالاتری نسبت به گلوکز دارد. به همین دلیل، توصیه ما به دیابتی ها این است که اگر می خواهید عسل مصرف کنید، پس از مشورت با متخصص تغذیه و تعیین مقدار مصرفی توسط ایشان، ترجیحا از عسل اقاقیا استفاده کنید اما استفاده زیاد و خودسرانه این عسل نیز به هیچ وجه توصیه نمی شود.

● عسل؛ گزینه ای برای صبحانه

اگر عسل تولیدشده واقعا از گیاهان یادشده باشد، خواص همان گیاهان را نیز در خود دارد ولی عسل به عنوان یک تقویت کننده عمومی بدن محسوب می شود و اینکه فکر کنید با خوردن یک بار عسل آویشن می توانید تمام فواید درمانی آویشن را به دست بیاورید، سخت در اشتباه اید. در واقع مصرف عسل باید به صورت بلندمدت در سبد غذایی روزانه وجود داشته باشد تا بتواند در درازمدت اثرات تقویت کننده، پیشگیرنده و درمانی خودش را بگذارد. ضمن اینکه خوردن عسل وقت خاصی ندارد و شما می توانید هر زمان که خواستید آن را مصرف کنید ولی چون عسل انرژی زاست و سبب ایجاد انرژی و نشاط در یک روز کاری می شود، خوردنش را در صبحانه توصیه می کنیم.